Jednym z najczęściej kupowanych produktów na świecie jest kawa. Słowo „kawa” pochodzi z etiopskiej prowincji Kaffa, natomiast do grona największych jej eksporterów należy Brazylia. Z kolei Europa słynie z wielu ciekawych sposobów przyrządzania tego kofeinowego napoju.
Kolebka kawy
Tradycja picia kawy w Turcji ma już prawie pięćset lat, a napar podawany w tej części świata zdecydowanie różni się od tego znanego z polskich kawiarni. Przede wszystkim tamtejsza kawa musi być słodka i mocna. Jedno z tureckich przysłów idealnie oddaje jej niepowtarzalny charakter: „czarna jak piekło i słodka jak kobieta’’.
Samo przygotowanie napoju jest nieco bardziej skomplikowane i czasochłonne. Do przyrządzenia potrzebny jest mosiężny tygielek z długą rączką, nazywany cezve. To do niego wsypuje się kawę, a następnie zalewa ją zimną wodą. Kolejny krok to dodanie cukru. Tak przygotowany napój zagotowuje się do trzech razy na wolnym ogniu. Kawę w Turcji spożywa się na przykład podczas ludowych zaręczyn. Pije się ją również jako deser i często podaje wraz z suszonymi migdałami.
Napar spod Wieży Eiffla
Kontrastem dla czarnej i mocnej kawy jest napar przygotowywany we Francji. Cafe au lait to kawa z dużą ilością ciepłego mleka. Francuzi bardzo często zaczynają dzień od bagietki i kubka gorącej, delikatnie pobudzającej kawy. Podaje się ją w dużym kubku lub misce, żeby można było maczać w napoju croissanta lub świeżą bułeczkę. Francuzi mają też swoją deserową wersję kofeinowego naparu. To kawa podawana z lodami waniliowymi i bitą śmietaną – cafe liegois – czyli specjał, który ma wyjątkowe wzięcie w ciepłe, letnie dni. W Paryżu mogą nam również zaserwować „kawę dla dorosłych”, czyli kawę z dodatkiem rumu, bitej śmietany oraz utartej czekolady. Szukajcie jej w menu jako caffe fouette.
Najlepsza włoska
Słoneczna Italia słynie ze swojej kawy, ale o dziwo „włoska kawa” wcale stamtąd nie pochodzi. Ten kraj nigdy nie produkował kawy, jednak Włosi słyną ze starannego sposobu jej przyrządzania i podawania. W tej części Europy istnieją niepisane zasady picia tego napoju. Mieszkańcy Italii piją ją z dodatkiem mleka; słynne cappucino pochodzi właśnie z Włoch, ale ten rodzaj spożywa się tylko do godziny 11:00. Przez resztę dnia Włosi piją espresso, które przygotowuje się na kilka sposobów. I tak, bicerin to czarna kawa z dodatkiem śmietany i czekolady, natomiast maroccicho to espresso wzbogacone mleczną pianką posypaną czekoladą.
Kawa w rytmie flamenco
W Hiszpanii najpopularniejszym rodzajem kawy jest cafe on leche, czyli po prostu kawa z mlekiem, którą pije się na terenie całego kraju, ale sposób jej podawania różni się w zależności od regionu. Na południu Hiszpanii i na wyspach kawa zostanie podana już gotowa, z kolei w Madrycie i na północy kelner przynosi kawę oraz dzbaneczek z gorącym mlekiem. Znane w wielu polskich kawiarniach cafe americano pochodzi ze słonecznej Hiszpanii i jest po prostu mocniejszą wersją cafe on leche. Jednak zazwyczaj piją ją turyści lub obcokrajowcy mieszkający w tym kraju.
Kawa z królową
Angielski napar uważa się za bardziej wyszukany niż ten hiszpański. Przyrządza się go w następujący sposób: na początek kawę wsypuje się do dzbanuszka, a następnie zalewa ją wrzątkiem. Kolejnym krokiem jest dodatkowe delikatne podgrzanie dzbanka. Zamiłowanie Brytyjczyków do herbacianych dodatków przeniosło się na kawę, ponieważ dodają oni do niej cynamon, mleko lub śmietankę. Na wyspach królują również syropy smakowe. Irish coffe, które kojarzy się z Irlandią, w obecnej wersji powstało w Stanach Zjednoczonych. To stamtąd ten rodzaj kawy powrócił na wyspy i stał się słynnym irlandzkim napojem. Podaje się go z whisky, bitą śmietaną, czekoladą i czasem z syropem waniliowym.
Tekst: Patrycja Grzebyk